Sint Thérèse van Lisieux, ook bekend als Thérèse van het Kind Jezus en van het Heilig Aanschijn, is een van de meest geliefde en vereerde figuren van de katholieke kerk. Haar nederige leven en eenvoudige spirituele leer hebben miljoenen mensen over de hele wereld geïnspireerd en haar tot een van de populairste heiligen in de moderne geschiedenis van de Kerk gemaakt.
Thérèse werd geboren op 2 januari 1873 in Alençon, Frankrijk, in een zeer christelijk gezin. Ze was de laatste van negen kinderen van Louis en Zélie Martin. Ondanks haar korte leven was Thérèse al op jonge leeftijd diep spiritueel. Op veertienjarige leeftijd, nadat ze de wijdingsceremonie van haar neef had bijgewoond, voelde ze zich geroepen tot het religieuze leven en uitte ze het verlangen om in te treden in het karmelietenklooster in Lisieux.
Haar jonge leeftijd en zwakke gezondheid vormden echter obstakels voor haar toelating tot het klooster. Na een pelgrimstocht naar Rome, waar ze de goedkeuring van paus Leo XIII vroeg, werd Thérèse uiteindelijk op vijftienjarige leeftijd toegelaten tot de Karmel van Lisieux. Ze kreeg de naam Thérèse de l'Enfant-Jésus et de la Sainte Face en omarmde vol vreugde het contemplatieve religieuze leven.
De spiritualiteit van Thérèse was diep geworteld in eenvoud en vertrouwen in Gods barmhartigheid. Ze stelde een manier voor van spiritueel kind zijn, genaamd "de kleine weg", waarin ze leerde dat zelfs de meest gewone handelingen die met liefde worden uitgevoerd tot heiligheid kunnen leiden. Thérèse geloofde heilig in de kracht van het gebed en het vertrouwen op God, en ze leidde zelf een leven van intens gebed en offergave aan God voor het heil van de zielen.
Het beroemdste verslag van het leven van Thérèse is haar autobiografie, getiteld "Histoire d'une âme", geschreven op verzoek van haar religieuze oversten. Dit boek, dat haar spirituele reis en innerlijke ervaringen beschrijft, is een klassieker geworden in de spirituele literatuur en heeft veel gelovigen beïnvloed in hun eigen leven van gebed en devotie.
Thérèse leed een groot deel van haar religieuze leven aan tuberculose en stierf op 30 september 1897, vierentwintig jaar oud. Haar dood was echter niet het einde van haar invloed. Na haar dood verspreidde de roem van Thérèse zich snel en vele wonderen werden aan haar voorspraak toegeschreven.
Ze werd in 1925 heilig verklaard door paus Pius XI en in 1927 uitgeroepen tot patroonheilige van de missies. Haar liturgische feest wordt gevierd op 1 oktober. Thérèse's spirituele leer heeft de harten en geesten van gelovigen over de hele wereld blijven raken en heeft een blijvende erfenis nagelaten van vertrouwen in God, liefde voor de naaste en volharding in gebed. Haar eenvoudige en toegankelijke spiritualiteit blijft mensen van alle rangen en standen inspireren om God te zoeken in de gewone momenten van het dagelijks leven en te leven met een hart vol vertrouwen en liefde.
