Het vijfde Mysterie van Verdriet, Jezus wordt gekruisigd en sterft aan het kruis, is het hoogtepunt van het lijden van Christus, een moment dat gekenmerkt wordt door pijn, opoffering en diepe goddelijke liefde. Dit mysterie nodigt ons uit om het ultieme lijden van Jezus te overdenken en te mediteren over de betekenis van zijn dood voor onze verlossing.
Na een nacht van marteling, spot en vernedering wordt Jezus naar Golgotha gebracht, de plaats van de schedel, waar hij zal worden gekruisigd. Daar wordt hij aan een kruis genageld en worden zijn handen en voeten doorboord met spijkers. Kruisiging is een bijzonder wrede en pijnlijke manier van doden, ontworpen om langdurige pijn te veroorzaken. Jezus, al verzwakt door de slagen en mishandeling, lijdt onvoorstelbare pijn terwijl hij tussen hemel en aarde hangt.
Aan het kruis spreekt Jezus een aantal veelbetekenende woorden. Daaronder: "Vader, vergeef het hun, want zij weten niet wat zij doen" (Lucas 23:34). Deze woorden getuigen van de diepte van de liefde en het mededogen van Jezus, die zelfs in zijn doodsstrijd bad om vergeving voor zijn beulen. Dit gebed herinnert ons eraan dat goddelijke barmhartigheid altijd toegankelijk is, zelfs voor hen die de wreedste daden begaan.
Naaste Jezus worden ook twee boosdoeners gekruisigd. Een van hen bespot hem, maar de andere, bekend als de Goede Dief, erkent zijn eigen zonde en vraagt Jezus aan hem te denken als hij zijn koninkrijk binnengaat. Jezus antwoordt: "Waarachtig, ik zeg u, vandaag zult u met mij in het paradijs zijn" (Lucas 23:43).
Aan de voet van het kruis staat Maria, de moeder van Jezus, vergezeld door de apostel Johannes en enkele gelovige vrouwen. In een daad van kinderlijke liefde vertrouwt Jezus zijn moeder toe aan Johannes door te zeggen: "Vrouw, zie je zoon" en tegen Johannes: "Zie je moeder" (Johannes 19:26-27).
In zijn laatste woorden schreeuwt Jezus uit: "Mijn God, mijn God, waarom hebt u mij verlaten?" (Matteüs 27:46), waarmee hij uiting geeft aan zijn diepe gevoel van menselijk verzuim, terwijl hij Psalm 22 citeert, die eindigt met een toon van vertrouwen in God. Dan zegt hij met een laatste ademtocht: "Alles is volbracht" (Johannes 19:30), waarmee hij aangeeft dat zijn missie van verlossing voltooid is. Ten slotte legt hij zijn geest in de handen van de Vader: "Vader, in uw handen beveel ik mijn geest" (Lucas 23:46).
De kruisdood van Jezus wordt gemarkeerd door bijzondere tekenen: het voorhangsel van de tempel wordt gescheurd, de aarde beeft, rotsen worden gespleten en graven worden geopend, als symbool van het nieuwe verbond tussen God en de mensheid en de overwinning op de dood en de zonde.
Dit vijfde droevige mysterie roept ons op tot een diepgaande bezinning op het ultieme offer van Jezus. Door zijn dood droeg hij onze zonden en bood hij ons het geschenk van verlossing aan. Terwijl we over dit mysterie mediteren, worden we uitgenodigd om de ernst van onze zonden te erkennen, Gods genade te aanvaarden en te leven als getuigen van de opofferende liefde van Christus, gehoor gevend aan zijn oproep om anderen lief te hebben en te dienen met mededogen en nederigheid.
De kruisiging en dood van Jezus vormen het hart van het christelijk geloof, een constante herinnering aan de prijs van onze verlossing en aan Gods oneindige liefde voor de mensheid. Door dit mysterie te overdenken, vinden we de kracht en inspiratie om ons eigen kruis te dragen en Jezus te volgen op de weg naar het eeuwige leven.
