De vastentijd is een tijd van offeren. Niet om indruk op God te maken, maar om tegen Hem te zeggen: "Ik hou van je, ik wil met je verder." Het gaat niet om grote dingen, heroïsche offers of onmogelijke voornemens. God houdt van de eenvoudigste, meest verborgen gebaren. Die uit het hart komen, die ons verlangen uitdrukken om een beetje meer van Hem te houden, om een beetje meer ruimte voor Hem te maken. Hier zijn tien kleine dingen die ieder van ons aan God kan aanbieden tijdens de vastentijd. Tien kleine dingen die in zijn handen wegen van transformatie worden.
Een beetje stilte
Neem elke dag een paar minuten de tijd zonder lawaai, zonder woorden, zonder afleiding. Gewoon daar zijn, in de aanwezigheid van God. Stilte is een zeldzaam geschenk, maar het opent een ruimte voor luisteren en vrede.
Een eenvoudigere maaltijd
Verlicht je bord, eet minder, of anders. Bied dit kleine gemis aan als een gebaar van solidariteit, gebed of gewoon als een "ik bied je dit moment aan".
Een vergeving die we nooit hebben gegeven
Kiezen voor vergeving, zelfs innerlijk, zelfs zonder het hardop te zeggen. Dat gewicht bij God neerleggen. Vergeving, hoe klein ook, is een van de grootste offers die we kunnen brengen.
Een glimlach zonder reden
Een glimlach naar iemand, zelfs als we daar geen zin in hebben. Een beetje zachter zijn, een beetje meer geduld hebben. God dit kleine gebaar van dagelijkse liefde aanbieden, zonder er iets voor terug te verwachten.
Een woord dat we verzwijgen
Niet reageren, geen kritiek leveren, niet klagen. God deze terughoudendheid aanbieden. Het is een onzichtbaar offer, maar wel een dat luid tot je hart spreekt.
Een persoonlijk gebed, al is het maar kort
Zeg in de loop van de dag een paar woorden tot God. Bedank Hem, praat eenvoudigweg met Hem, als met een vriend. Ook al lijkt het gebed mager, God luistert er met tederheid naar.
Een voorwerp of gewoonte die we opzij zetten
Zet onze telefoon eerder uit. Minder tijd doorbrengen op het netwerk. Jezelf een overbodige aankoop ontzeggen. God deze onthechting aanbieden als een gebaar van vrijheid.
Een discrete daad van dienstbaarheid
Een taak uitvoeren zonder dat je daarom wordt gevraagd. Helpen zonder het te zeggen. Aanwezig zijn waar we niet verwacht worden. Deze gebaren aan God aanbieden, zonder gezien te willen worden.
Een tijd aan iemand geven
iemand alleen noemen. Tijd doorbrengen met iemand die we verwaarlozen. God deze tijd geven, zelfs als we denken dat we niets bijzonders doen.
Een wond die we aan hem toevertrouwen
Hem een pijn geven die we diep in ons hart bewaren. Probeer het niet te verbergen. Zeg: "Heer, ik bied het u aan. Genees mij op uw eigen tijd. Dit innerlijke offer is een van de meest waardevolle.
Conclusie
Deze tien kleine dingen zijn geen prestaties. Ze zijn niet bedoeld om jezelf iets te bewijzen. Het zijn gebaren van liefde, discreet maar diepgaand. Tijdens de vastentijd vraagt God ons niet om perfect te zijn, maar om ons leven een beetje meer voor Hem open te stellen. En zelfs de kleinste gebaren, wanneer ze met oprechtheid worden aangeboden, worden paden van licht in zijn handen.
