De heilige Ambrosius, ook bekend als Ambrosius van Milaan, was een van de meest eminente figuren van de Kerk in de vierde eeuw. Ambrosius werd rond 340 na Christus geboren in Trier, in wat nu Duitsland is, en kwam uit een hooggeplaatste familie. Zijn vader was prefect van de Galliërs, waardoor hij verzekerd was van een rijke opvoeding en een benijdenswaardige sociale positie.
Het verhaal van zijn leven neemt een belangrijke wending als zijn vader sterft. Het gezin keerde terug naar Rome, waar Ambrosius zijn klassieke opleiding voortzette en advocaat werd. Zijn reputatie als uitstekend redenaar en retoricus trok de aandacht van keizer Valentinianus II, die hem benoemde tot gouverneur van de provincie Ligurië en Emilia, met Milaan als hoofdstad.
Het was in Milaan dat Ambrosius' leven een belangrijke spirituele wending nam. In die tijd was de kerk in een theologisch conflict verwikkeld en de bisschop van Milaan was net gestorven. Een verdeelde menigte verzamelde zich in de basiliek om een opvolger te kiezen. Ambrosius, hoewel nog een catechumeen, was aanwezig om de orde te handhaven. Op dat moment roept een kind "Ambrosius episcopus!" ("Ambrosius bisschop!"), wat de onverwachte beklimming van Ambrosius tot bisschop van Milaan markeert.
Geconfronteerd met deze onverwachte verantwoordelijkheid begint Ambrosius serieus aan zijn theologische opleiding en laat zich dopen. Zijn ijver voor de Kerk en zijn toewijding aan het christelijk geloof leidden ertoe dat hij een van de vaders van de Westerse Kerk werd. Hij speelde een cruciale rol in de verdediging van de orthodoxie tegen de Ariaanse ketterij, die de volledige goddelijkheid van Christus ontkende.
Ambrosius staat ook bekend om zijn rol in de bekering van Augustinus van Hippo, een van de grootste christelijke denkers. Hij oefende een grote invloed uit op Augustinus, die hij aanmoedigde het christendom te omarmen en zelf een van de pijlers van de christelijke theologie te worden.
Als bisschop zette Ambrosius zich in voor sociale rechtvaardigheid en verdedigde hij de rechten van de armen. Hij gebruikte zijn positie om te onderhandelen met de burgerlijke autoriteiten en kwam op voor de meest kwetsbaren. Zijn toewijding aan liefdadigheid en barmhartigheid inspireert vele generaties christenen.
Het werk van Ambrosius is niet beperkt tot zijn pastorale activiteiten. Hij was ook een productief schrijver en redenaar. Zijn preken, brieven en theologische verhandelingen hebben een onuitwisbare stempel gedrukt op het christelijke denken. Tot zijn beroemdste geschriften behoren "De officiis ministrorum" en "De sacramentis". Zijn liturgie en hymnen, waaronder de hymne "Te Deum", blijven de liturgie van de Kerk verrijken.
Sint Ambrosius stierf op 4 april 397 na Christus in Milaan. Zijn nalatenschap leeft voort door zijn geschriften en zijn invloed op de christelijke theologie. Hij werd kort na zijn dood heilig verklaard en wordt vereerd als een van de grote heiligen van de katholieke kerk. Zijn leven, gekenmerkt door bekering, toegewijde dienstbaarheid en verdediging van het geloof, blijft gelovigen over de hele wereld inspireren.
