Het tweede glorieuze mysterie, de Hemelvaart van de Heer, is een centrale gebeurtenis in het christendom en markeert Jezus' triomfantelijke terugkeer naar de hemel na zijn opstanding. Deze gebeurtenis, die veertig dagen na Pasen plaatsvindt, markeert de verheerlijking van Jezus en het begin van zijn eeuwige heerschappij aan de rechterhand van de Vader. Door te mediteren over dit mysterie worden we uitgenodigd om de majesteit van de verrezen Christus te aanschouwen en onze hoop op het eeuwige leven te vernieuwen.
Volgens de evangeliën en de Handelingen van de Apostelen verscheen Jezus na zijn opstanding verschillende keren aan zijn discipelen om hen voor te bereiden op hun missie als getuigen van het evangelie. Vlak voor zijn Hemelvaart leidde hij hen naar de Olijfberg, vlakbij Bethanië. Daar gaf hij hun zijn laatste instructies en beloofde hun de gave van de Heilige Geest: "Jullie zullen kracht ontvangen wanneer de Heilige Geest over jullie gekomen is. Dan zullen jullie mijn getuigen zijn in Jeruzalem, in heel Judea en Samaria en tot aan de uiteinden van de aarde" (Handelingen 1:8). Deze woorden onderstrepen de universele missie van de discipelen en de goddelijke kracht die hen zal vergezellen.
Na zijn toespraak heft Jezus zijn handen op om zijn discipelen te zegenen. Terwijl hij hen zegent, wordt hij voor hun ogen ten hemel gehesen en een wolk onttrekt hem aan hun blikveld (Lucas 24:50-51, Handelingen 1:9). Deze spectaculaire scène is doordrongen van majesteit en mysterie. De wolk, in de Bijbel vaak een symbool van de goddelijke aanwezigheid, geeft aan dat Jezus de hemelse glorie binnengaat, zich bij de Vader voegt en plaatsneemt aan zijn rechterhand.
De discipelen, met hun ogen gericht op de hemel, worden plotseling vergezeld door twee mannen in witte gewaden, engelen, die tegen hen zeggen: "Mannen van Galilea, waarom staan jullie daar naar de hemel te kijken? Deze Jezus, die uit uw midden ten hemel is opgenomen, zal wederkomen zoals u hem ten hemel hebt zien opstijgen" (Handelingen 1:10-11). Deze woorden herinneren aan de belofte van Jezus' glorieuze terugkeer aan het einde der tijden, een hoop die het christelijk geloof schraagt.
De Hemelvaart van Jezus markeert het einde van zijn zichtbare aanwezigheid op aarde, maar het is geen definitief vertrek. Door zijn Hemelvaart wijdt Jezus een nieuwe aanwezigheid in, spiritueel en universeel, door de Kerk en de Heilige Geest. Hij laat zijn discipelen niet achter als wezen, maar bereidt hen voor op het ontvangen van de Heilige Geest met Pinksteren, die hen de kracht en moed zal geven die ze nodig hebben om hun missie te volbrengen.
Terwijl we mediteren over dit tweede glorieuze mysterie, worden we uitgenodigd om ons hart en onze geest op te heffen naar de hemel, de glorie van de verrezen Jezus te aanschouwen en onze hoop op het eeuwige leven te vernieuwen. De Hemelvaart herinnert ons eraan dat ons ware thuis in de hemel is, waar Jezus ons is voorgegaan om een plaats voor ons te bereiden. Het moedigt ons aan om ons geloof te beleven met een visie op de eeuwigheid, door in ons dagelijks leven te getuigen van de liefde en de waarheid van Christus.
Dit mysterie roept ons ook op tot actie. Net als de discipelen worden wij de wereld ingestuurd om getuigen van het evangelie te zijn, bezield door de Heilige Geest. De Hemelvaart van Jezus nodigt ons uit om met moed en vastberadenheid te leven, het licht van de verrijzenis te dragen in onze woorden en daden, en trouw te blijven aan onze zending tot de dag dat we met Hem herenigd worden in eeuwige heerlijkheid.
