De vastentijd is een tijd van offeren. Niet om indruk op God te maken, maar om tegen Hem te zeggen: "Ik hou van je, ik wil met je verder." Het gaat niet om grote dingen, heroïsche offers of onmogelijke voornemens. God houdt van de eenvoudigste, meest verborgen gebaren. Die uit het hart komen, die ons verlangen uitdrukken om een beetje meer van Hem te houden, om een beetje meer ruimte voor Hem te maken. Hier zijn tien kleine dingen die ieder van ons aan God kan aanbieden tijdens de vastentijd. Tien kleine dingen die in zijn handen wegen van transformatie worden. Less verder...

De vastentijd is elk jaar weer een uitnodiging om er even tussenuit te gaan. Het is een tijd om terug te gaan naar de basis, een tijd om ons te heroriënteren. Maar soms weten we niet goed hoe we het moeten aanpakken. We voelen ons overweldigd, moe en het idee om "meer" te doen lijkt ontmoedigend. Toch roept de vastentijd ons niet op om ingewikkelde dingen te doen, maar om het echte werk te doen. Om ons hart een beetje meer open te stellen voor God, om stap voor stap dichter bij Hem te komen. Hier zijn een paar eenvoudige richtlijnen om dit belangrijke seizoen diepgaand en met zachtheid te beleven. Less verder...

Herontdekken van een uitgekleed gebedIn een wereld die verzadigd is van lawaai, verzoeken en beelden, kan bidden in stilte vreemd lijken, zelfs verontrustend. We stellen ons soms voor dat bidden betekent de ruimte vullen met woorden, formules opzeggen, iets doen. Maar christelijk bidden is niet gebaseerd op opwinding of prestatie. Het is vooral een ontmoeting. En deze ontmoeting heeft, net als alles wat echt telt, stilte en eenvoud nodig.In stilte leren bidden is herontdekken dat God niet om woorden vraagt, maar om aanwezigheid. Hij is niet op zoek naar onze mooie zinnen, maar naar ons hart. Eenvoudig, stil gebed wordt dan een plaats van rust, waarheid en vrede. Het heroriënteert ons. Het opent ons. Het vormt ons. Less verder...

Een discrete, maar zeer echte aanwezigheidHet christelijk geloof bevestigt met klem dat ieder mens vanaf zijn geboorte een beschermengel ontvangt. Een onzichtbare aanwezigheid, trouw, stil, maar altijd actief. Dit is geen zoete legende om kinderen gerust te stellen. Het is een oude spirituele waarheid, geworteld in het Woord van God en overgeleverd door de traditie van de Kerk. De beschermengel is niet zomaar een symbool van het goede. Hij is een geestelijk wezen dat door God is gezonden en belast is met het begeleiden, beschermen, verlichten en bemiddelen voor elk menselijk wezen.Het grootste deel van de tijd zien we hem niet, horen we hem niet en voelen we zijn aanwezigheid niet eens. En toch is hij er. Altijd. Kijkend. Hij kent ons beter dan we onszelf kennen. Hij houdt van ons met perfecte trouw, omdat hij in ons ziet wat God ziet: een kostbaar, uniek wezen, oneindig geliefd. Less verder...

Een zichtbaar object voor een onzichtbare aanwezigheidDe rozenkrans wordt vaak geassocieerd met gebed. We stellen ons de rozenkrans voor in de handen van mensen die Weesgegroetjes bidden, mediteren over de mysteries en geduldig over de kralen lopen alsof ze een pad volgen. Maar sommige mensen dragen hem gewoon bij zich, in een zak, om hun nek, onderin een tas. Zonder hem eruit te halen. Zonder er per se mee te bidden. Dit discrete gebaar kan voor sommigen vreemd lijken. En toch heeft het een diepe, stille en krachtige betekenis. Less verder...