Een universele spirituele ervaringBij bijna elke geloofsreis komt er een moment waarop het gevoel van Gods aanwezigheid verdwijnt. Het hart wordt droog. Het gebed lijkt leeg. Stilte neemt het over. Wat eens de ziel beroerde, doet dat niet meer. God lijkt ver weg, of zelfs afwezig. Deze ervaring is geen anomalie. Het maakt deel uit van de reis. En toch kan het verontrustend, pijnlijk en zelfs beangstigend zijn. Less verder...

Een geluid dat resoneert tussen hemel en aardeIn de christelijke verbeelding zijn klokken nauw verbonden met gebed, liturgie, de roep van God. Ze markeren tijden, festivals, rouw en een nieuw begin. Hun geluid verspreidt zich door dorpen, landschappen en steden, als een herinnering dat de hemel nooit ver weg is. Maar in de Bijbel zijn klokken niet zo aanwezig als je zou denken. Ze verschijnen onopvallend, maar hun symboliek is krachtig, en hun gebruik werd geïnspireerd door een diepgaande bijbelse traditie. Less verder...

Een God die niet schreeuwtIn de menselijke verbeelding wordt God vaak geassocieerd met macht, donder, vuur. Toch leert de Bijbel ons een andere manier om naar God te luisteren: in stilte, in alle discretie, op een fluistertoon. God wil zich niet opdringen, bang maken, dwingen. Hij spreekt vaak in zachtheid, in dat wat ontsnapt aan het lawaai van de wereld, in dat wat aandacht vereist, luisteren vanuit het hart. Less verder...

God is een wandelende GodIn de Bijbel is het verhaal van het geloof altijd gekoppeld aan het verhaal van de reis. God is niet statisch. Hij openbaart zich onderweg, in beweging, in passage. Vanaf de allereerste bladzijden horen Adam en Eva God "wandelen in de tuin op de bries van de dag". Later roept hij Abraham op om zijn thuisland te verlaten voor een onbekende plaats. Dit vertrek luidt een lange reis in, zowel geografisch als innerlijk. God volgen betekent accepteren te lopen, te vertrekken, te vertrouwen op een pad dat stap voor stap ontdekt wordt. Less verder...

Handen, verlengstuk van het hartIn de Bijbel zijn handen nooit onbelangrijk. Ze handelen, ze bidden, ze zegenen, ze verheffen. Ze drukken uit wat er in het hart leeft. God zelf verschijnt soms met mensenhanden, om aan te raken, vorm te geven en te begeleiden. Handen zijn zowel krachtig als kwetsbaar, gemaakt om te werken, te troosten en te genezen. Ze staan centraal in veel bijbelse scènes, vol tederheid of kracht. Less verder...